شکمویم شکمو: فست فود پنتری (ویلا)

حدود 10 شب رسیدیم پنتری. نزدیک مترو فردوسی و دانشگاه پلی تکنیک. فضای اونجا نوستالژیک بود. رو میزی، چنگال، کارد، بشقاب پیتزا و لیوان دقیقا از همونایی بود که خونه مامان بزرگا پیدا میشه! (دکوراسیون و محیط: 0.8 از 1) گارسونا قدِ پدربزرگ من سن داشتن! روی همه میزها سس خرسی گذاشته بودن! خبری از انواع سس های ایرانی و پاکستانی و آمریکایی نبود!

پیتزا مخصوص پنتری (17.9) و پیتزا سورپرایز (17.5) رو سفارش دادیم. (ارزش به قیمت 0.8 از 1) حدود 6-7 دقیقه سفارشمون آماده شد. برخورد کارمندها و گارسون ها خوب بود اما حرفه ای نبود. (سرویس 0.7 از 1)

هر دو تا پیتزا پر از کالباس بودن و یه لایه ضخیم پنیر پیتزا روش بود. محمد گفت مزه پیتزا خونگی میده! مامان من توی پیتزا سوسیس و کالباس نمیریزه لذا نمیتونم پیتزا خونمون رو مقایسه کنم با پیتزا اینجا. در کل خیلی معمولی بود و خلاقیتی توی پیتزاش نداشت. (کیفیت پیتزا 0.4 از 1) تا صبح سه بار به خاطر تشنگی از خواب بیدار شدم و همش اضغاث احلام میدیدم!

توی فیدیلیو (+) یکی گفته پیتزاهای اینجا تعریفی نداره اما منو مکزیکیش خوبه. با قسمت اولش موافقم و درباره قسمت دومش نظری ندارم! یکی هم گفته پیتزا اصل ایتالیایی خونگی را فقط اینجا میخوری! معلومه ایشون عمرشون رو توی کوچه پس کوچه های فلورانس گذروندن و قوت غالبشون پیتزای خونگی ایتالیایی بوده!

نمره نهایی: 2.7 از 4. محمد هم 3 از 5 داد!