پراید ما یه آپشن داره که پورشه هم نداره! اونم اینه که یه دکمه داره که وقتی نگهش میداری آنتنش از کنار در راننده میاد بالا، اون وقت فرکانس های باند FM رو با کیفیت میتونی گوش کنی.
یه آپشن غیر ضروری هم داره که کولرش باشه! بعد تصادفی که داشتم (البته به من زدن!) برای صافکاری گاز کولر رو خالی کردن. سال بعدش حوصلم نشد برم پرش کنم، سال بعدترش رفتم گفت یه چیزیش مشکل داره باید فردا بیای اوسا فلانی بیاد سرویسش کنه که بازم پشت گوش انداختم، و امسال نور علی کل نور شد! دریچه کولر زیر پای راننده باد گرم رادیاتور رو میفرسته داخل اتاق ماشین! دو بار بردمش تعمیر اما درست نشد! امسال واقعا سخت شده که پشت چراغ قرمز وقتی ماشین مدل بالا کنارم وایساده، شیشه رو بدم بالا که مثلا ما هم کولر داریم! وقتی هم تند میرم که باد بیشتر بیاد داخل، باد داغ بیشتری میخوره توی صورتم و از طرفی بخاری زیر پام هم با توان بالاتری میترکونه. خلاصه اصن یه وضعی!!!
چند ماه یه بار میرم خونه و از اونجایی که بیشتر من از این ماشین استفاده میکنم و زمان کمی هم شیرازم، همیشه یه جای اون مشکل داره! این سری نوبت آینه بغلش بود که عوض شد، ایشالا سری بعد نوبت بخاری! (پارسال یه شیر پاک خورده زد آینه رو خرد کرد و رفت!)
-------------
از بچه آدم به دوست وبلاگ نویسم: لطفا احساسات لحظه ای شخصی رو ننویسید! من هم گریه می کنم، افسرده می شم، خیلی شاد و خرم می شم و ... و یه زمانی که بچه تر بودم گاهی اونا رو توی وبلاگ مینوشتم اما واقعیتیش اینه که چرا باید وقت و حال یه غریبه رو برای چیزای شخصیم بگیرم؟ خصوصا وقتی افسرده هستید توی وبلاگ ننویسید! دفتر روزانه شخصی برای همین کارهاست! اگر حالم خوب نیست، بهتره برم پیش یه دوست صمیمی. اگر خیلی حالم بده، از مشاور کمک بگیرم. خجالت نداره که! فاز منفی، خسته یا افسرده در بلند مدت دافعه ایجاد می کنه، حتی دوستای صمیمی رو هم فراری میده.
