Diego

ایشون Diego هستن. خانِ مقیم محل کارم. همون قدر که رنگ دانه های پوستش کم کاری کردن و پسر ما رو سفید یه دست کردن، چشماش غوغا کرده. یکی آبی، یکی سبز. امروز قدِ یه هفته غذا خورد!

+این غزل رو بخونید و حال کنید: +

ساده مثل مردم

حتما چند روز پیش عکس رئیس جمهور فنلاند در نمایشگاه کتاب رو دیدید. وقتی در کارگاهِ حاشیه نمایشگاه که سخنرانش همسرش بوده شرکت می کنه، می بینه صندلی ها پر شدن و میره روی پله ها میشینه.

امروز ظهر برای نماز رفتم مسجد و دیدم ماشین تشریفات و اسکورت جلوی مسجد پارک هست. گفتم چه عجب یکی از این جماعت اومده بین مردم. تو مسجد که رفتم دیدم سخنران اون روز حاج آقا قرائتی هست. چرا آخه؟ توی نظرم ایشون رو آخوند ساده مردمی می دونستم. ماشین پلاک قرمز با بادیگارد چرا؟

چرا من در کشور اسلامی باید ببینم رئیس جمهور هلند با دوچرخه میره سر کار، کامرون نخست وزیر سابق بریتانیا با مترو این ور اون ور میره، نخست وزیر کانادا برای ورزش میره پارک و با مردم سلفی می گیره و کلی از این مثال ها، اون وقت دون پایه ترین مسئول و حتی بسیاری از مسئولین سابق باید تا آخر عمرشون از ماشین دولتی، راننده، اسکورت و هزارتا مزایا دیگه بهره مند باشن؟؟؟ حداقل برای ریا هم شده یه کم تشریفات و تجملات رو بذارید کنار و بیان بین مردم!

آیا مردم یه مشت طاعون زده هستن که باید ازشون فرار کرد؟ یا مترو و BRT با ژن شون سازگار نیست؟ پارک لاله و پارک آب و آتش از شأن شون دوره و حتما باید یه کشور مرفه اروپایی باشه تا بشه تفریح کرد؟

یعنیا لِه لِهم

با این که از لحاظ روانی و انگیزشی حالم خوبه اما فیزیولوژیم همراهی نمی کنه! بعد از ظهر که میشه انرژی می چسبه به کف و هیش کار مُخی رو نمیتونم انجام بدم! فقط کار یدی. بعضیا چطور 14 ساعت کار مفید در روز انجام می دن؟؟؟

ورزش رو جدی تر گرفتم. خورد و خوراکم هم نرماله. قهوه و چای رو ترک کردم. کم خونی ندارم. شبا هم زود می خوابم اما همچنان خستگی مفرط دارم. یعنی می تونه به خاطر تیروئید یا ویتامین B12 باشه؟ باید آزمایش بدم حتما؟ 50 درصد رو میذارم به حساب شیرازی بودنم اما 50 درصدش غیر طبیعیه!

+دو تا شاخه رز از باغچه کندم و گذاشتم توی استکانم! کل اتاقم پر از رایحه رز شده. چندین سال بود همچین بویی رو تجربه نکرده بودم! از صبح تا حالا مست بوی گلم. دیوونه کنندن...

مسئولم

"تیغ یا ماشین؟" از لنی (اینجا) رو خوندم و یاد خاطره ای افتادم...

سال آخر دبیرستان بودم. بعد از مدرسه طبق معمول داشتم پیاده بر می گشتم خونه. توی مسیر یه گروه دختر دبیرستانی 20-30 متر جلوتر از من راه می رفتن. یادمه کوچه ای که توش بودم دو طرفش پیاده رو یک متری داشت و وسطش دوتا ماشین کنار هم می تونست رد بشه.

بین من و دوشیزگان یه عده پسر بودن که حواسم نبود دنبال دخترها بودن یا اتفاقی در مسیر قرار گرفته بودن. خلاصه یکی از خانم ها اومد از روی پل جلو یکی از خونه ها رد بشه که پاش لغزید و بین میله های پل آهنی روی جوب گیر کرد. دوستاش ول کردن رفتن!!! واقعن درک نمی کنم چرا! چند تا پسری که جلو من بودن دور دختره حلقه زدن و یکی بهش می گفت دستت رو بده به من عزیزم، یکی متلک می انداخت، یکی می خندید. دخترک بینوا رو سوژه کرده بودن. دختر بیچاره هم که تقلا می کرد پاش رو از لای میله ها بیرون بکشه اشک توی چشماش جمع شده بود و مدام دوستاش (!) رو نگاه می کرد.

من قفل کرده بودم. می خواستم سر دوستاش که هی برمی گشتن و پشت سرشون رو نگاه می کردن داد بزنم که نامردا دوستتون رو ول نکنید. می خواستم برم جلو و بزنم توی گوش عوضی هایی که دور دختره حلقه زده بودن اما هیچ کاری نکردم... بعدش توی ذهنم بارها خودم رو مواخذه کردم که باید جلو می رفتم! فوقش این بود که کتک می خوردم.

بارها موقعیت های از این دست که یه ارزش زیر پا گذاشته شده و من سکوت کردم برام پیش اومده. از ریختن زباله از پنجره ماشین گرفته تا مردم آزاری، حق بقیه رو ضایع کردن و ... به نظرم یکی از دلیل هاش اینه که از بچگی سبک زندگی "سرت تو لاک خودت باشه"رو در وجودمون نهادینه کردن. شاید ترس. شاید عدم اعتماد به نفس. شاید... نمی دونم!

خطاهای نصب ویندوز و نرم افزارهای مهندسی

در پست قبلی درباره مشکل نرم افزاری که دچارش شده بودم قُر قُر کرده بودم (+). خُب این خیلی آزار دهنده هست که حدود دوازده روز لپ تاپت درگیر نصب کردن و پاک کردن و انتقال فایل و انواع و اقسام error ها باشه! اونم در حالی که کلی بهش نیاز داری و باید تا یه ماه دیگه چهار تا پروژه تحویل بدی...

یک ساعت پیش وقتی همه چیز درست شد و احساس کردم که آخیش، ویندوز اجازه پارتیشن بندی نداد و آخیشم کوفتم شد. همین الان هم نگرانم که یهو با یه error جدید روبرو بشم...

به عنوان آماتوری که در این مدت 4 بار ویندوز عوض کرده (1 بار ویندوز 7 نصب کردم و 3 بار 3 نسخه مختلف ویندوز 10) و حدود 6-7 بار نسخه های مختلف نرم افزار آباکوس را نصب کردم (به غیر دفعاتی که نصب کامل نمی شد!) به یه سری تجربیاتی رسیدم که براشون هزینه زمانی زیادی دادم. احتمالا کلی هم به لپ تاپم آسیب وارد شده... القصه:

1- هر error ای راه حلی داره. اولین خطایی که من باهاش مواجه شدم و باعث شد ویندوز اولم رو از دست بدم در عرض 10 دقیقه قابل حل بود. اون خطا رو دو روز پیش دوباره باهاش مواجه شدم و تونستم حلش کنم. باید بفهمی error چی می گه و بعدش حلش کنی. بعضی خطاها اینقدر راحت حل می شن که آدم باورش نمی شه. مثل خطایی که دو ساعت پیش یکی از همکارام برام رفعش کرد.

2- صبر صبر صبر صبر حوصله زیاد و بازم صبر. کامپیوتر 0 و 1 هست و زبون ما رو نمی فهمه! بر خودتون مسلط باشید و برید جلو. چند روز پیش این قدر اعصابم خورد بود که سر یه error هزار تا صلوات نذر کردم! بعدش گفتم احمق جان نرم افزار مشکل داره! صلوات که مشکل لایسنس حل نمیکنه!

3- پناه بر خدا از شر غرور و من بلدم ها! از متخصص کمک بخواید. ایمیل بزنید به اهل فن کما اینکه ایمیل زدم و راه حل گرفتم. با همه راه و روش هایی که توی نت هست (خصوصا سایت های فارسی) نمی شه error ها رو رفع کرد. بعضی از راه حل ها کار رو خراب تر می کنه.

4- عجله نکنید! راه حل کم هزینه رو انتخاب کنید و سریع ویندوز عوض نکنید. ویندوز رو وقتی عوض کنید که دیگه کار نمی کنه! خصوصا جابجا شدن از 7 به 10 و بالعکس که نیاز به فرمت کل هارد داره فرآیند رو اعصابی هست! (بیرون حدود 100 تومن می گیرن برای این کار. اگه بچه مایه دارید و اطلاعات شخصی روی لپ تاپ ندارید، بدید یه جای مطمئن تا بدون فرمت هارد براتون ویندوز 7 رو 10 کنن.)

---

نکات تکنیکی:

1- حتمن و حتمن برای نصب ویندوز و حتمن تر برای نصب نرم افزارهای مهندسی از DVD های دارای پشتیبانی استفاده کنید (مثل شرکت گردو). فایل های دانلودی ریسک شون بالاست و بعضن باگ دارن. یه جایی باگه سر در میاره که انتظارش رو نداری!

2- به نظرم ویندوز 7 و 10 از لحاظ کاربردی فرقی ندارن. ویندوز 10 گرافیکی تر و user friendly تر هست اما بازم می گم به نظرم تا لازم نشده ویندوز عوض نکنید. اینم اضافه کنم ویندوز 10 خیلی بیشتر به اینترنت وابسته هست و سالی یک بار باید آپدیت بشه (در عوض دیگه نیاز به عوض کردن به خاطر افت سرعت نداره.)

3- نصب ویندوز و درایورها و پارتیشن یندی ویندوز 10 راحت تر از ویندوز 7 هست. DVD ای که برای ویندوز 10 می خرید آخرین آپدیتش باشه وگرنه مجبور می شید کلی حجم نت برای آپدیتش هزینه کنید.

اسب عصاری

آمدم خیر سرم آپدیت باشم، گفتم آباکوس 2018 نصب کنم. توی یه سایتی نوشته بود لازمش ویندوز 10 هست. یه سایت دیگه هم گفته بود همین که ویندوز 64 بیتی باشه کافیه. دلو زدم به دریا و دانلودش کردم (حدود 4 گیگی بود!). روی ویندوز 7 ام نصب نشد!

گفتم ویندوز رو عوض می کنم. نشد! باید لپ تاپ رو کلا فرمت کرد و بعد ویندوز 10 رو نصب کرد. یک روز طول کشید تا هارد لپ تاپ رو منتقل کردم روی هارد اکسترنال. ویندوز 10 نصب شد اما...

کارت گرافیک نصب نمی شد! ویندوز هم آپدیت هم نمی شد! ویندوز را عوض کردم. کارت گرافیک درست شد اما ارور عجیبی می داد و کلا لپ تاپ کار نمی کرد! یک ورژن دیگری از ویندوز را نصب کردم. این بار همه چیز رو به راه بود. هارد اکسترنال را کات کردم روی هارد لپ تاپ! چند ساعت طول کشید. بعد آباکوس 2018 را نصب کردم...

لایسنس آباکوس نصب نمی شد. بی خیال آپدیت بودن شدم. آباکوس 6.14 را دانلود کردم و نصب کردم. نصب شد. کار هم می کرد اما چه کار کردنی! نرم افزار با ویندوز 10 جور نشد یا بهتر بگم ویندوز 10 از آباکوس خوشش نیامد. هر کاری کردم نشد. ویندوز نمی گذارد آباکوس از هسته های لپ تاپ کار بکشد...

امروز با جسمی خسته (اما قلبی امیدوار!) و پس از طی 10 روز کلنجار رفتن با لپ تاپ و عقب افتادن کلی کار تصمیم گرفتم برگردم به 10 روز قبل! کلی حجم اینترنت هم این وسط نفله شد!

حالا باید دوباره هارد لپ تاپ را منتقل کنم روی هارد اکسترنال قرضی، لپ تاپ را فرمت کنم و برگردم به اصل خودم: ویندوز 7!

از ویندوز 10 خوشم اومده بود :( حیف که آباکوس روش کار نمی کنه. حیف.