جزء از کل از استیو تولتز

شروع بسیار خوبی دارد. از همان ابتدا جذب کتاب شدم و اصلا نفهمیدم کی کتاب تمام شد. آن هم کتاب 656 صفحه ای! داستان کتاب بسیار جذاب است. سبک نوشتار بسی خلاقانه است. جذاب تر و خلاقانه تر از برخی از کتاب های مطرح! البته به نظر من. بدون شک از جنبه ادبی، کتاب سترگی است. ناگفته نماند ترجمه بسیار خوبی داشت.

کتاب پر است از جملات و دیالوگ های کوتاه درباره خیلی چیزها. خیلی چیزها. گاهی دیالوگی را می خواندم و می گفتم: آفرین! چقدر خوب فلان حس را توضیح داده. یا جایی متحیر می شدم از دقت نویسنده در برخی اتفاق های روزمره! گاهی به فکر فرو می برد و گاهی می خنداند. و اما محتوا...

محتوای اصلی داستان، زندگی است. وقتی اسم زندگی می آید، نا خواسته پای مرگ هم به قصه باز می شود. استیو تولتز در جریان اولین رمانش که همان جزء از کل است (که در 36 سالگی اش به چاپ رسانده)، نام بسیاری از متفکرین و فلاسفه را می آورد و حتی از برخی از آن ها نقل قول هایی می کند. این نشان می دهد ذهن او درگیر حجم عظیم تفکرات اندیشمندان جور و واجور است. حاصل این پدیده، رمانی است سرشار از آشفتگی! خودِ نویسنده دنبال حقیقتی است که هنوز نیافته! حقیقتی که بتوان توجیهی منطقی برای زندگی باشد.

وقتی کتاب تمام شد، فارغ از همه جذابیت های ادبی و جملات و دیالوگ های متفکرانه، چیزی جز حیرانی در تفکر و عمل نصیبم نشد. مگر اینکه جزء از کل، داستان آشفتگی، حیرانی و بی پناهی انسان بریده از آسمان باشد.