۰۸ آذر ۹۶ ، ۲۱:۵۱
عاشقانه ای از حافظ (1)
در خمِ زلفِ تو آویخت دل از چاه زَنَخ
آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد
بچه آدم
همه از دست غیر ناله کنند / سعدی از دست خویشتن فریاد
درباره بلاگ
به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش / که نیستیست سرانجام هر کمال که هست (حافظ)
بایگانی
- مهر ۱۳۹۸ (۳)
- مرداد ۱۳۹۸ (۲)
- تیر ۱۳۹۸ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۲)
- بهمن ۱۳۹۷ (۲)
- دی ۱۳۹۷ (۳)
- آذر ۱۳۹۷ (۳)
- آبان ۱۳۹۷ (۲)
- مهر ۱۳۹۷ (۶)
- شهریور ۱۳۹۷ (۶)
- مرداد ۱۳۹۷ (۹)
- تیر ۱۳۹۷ (۲۴)
- خرداد ۱۳۹۷ (۶)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۶)
- فروردين ۱۳۹۷ (۱)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲)
- آذر ۱۳۹۶ (۹)
- آبان ۱۳۹۶ (۲)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- بهمن ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۳)
آخرین مطالب
- ۹۸/۰۷/۲۹نه به سهمیه پزشکی
- ۹۸/۰۷/۱۲روش بالا بردن سرعت ویندوز
- ۹۸/۰۷/۰۱چند جمله برای بزرگ تر شدن
- ۹۸/۰۵/۲۹در جست و جوی کار در شیراز
- ۹۸/۰۵/۲۲مصائب پراید
- ۹۸/۰۴/۲۹وسواس نظم
- ۹۸/۰۴/۱۲هر چی برسی دورتر میشه
- ۹۸/۰۲/۱۰باز هم نمایشگاه کتاب
- ۹۷/۱۱/۲۸ملاک ازدواج