سرآغاز

بچه ی آدمم.
فرزند آدم.
فرزند حوا.

وقتی تنها می شوم می نویسم...
وقتی خیلی تنها می شوم سکوت می کنم...
و  وقتی خیلی خیلی تنها می شوم، گریه!

چیزهایی می گویم که شما جدی نگیرید...
شاید همه ی حرف هایم اشتباه باشد!

یک روز همدیگر را می بینیم...
شک نکنید!
دعا کنید تا آن روز آدم شده باشم!

اینجا پناهگاهِ نشخوارهایِ ذهنی و سر ریزهای کاسه ی صبرِ بچه آدمی هست که داره از پیچ و تاب های کوچه ی روزمرگی عبور می کنه تا بلکه راهی پیدا کنه و بشود آنچه باید بشود!
بچه آدمی که دوست داره آدم بشه...