دل نبند مسافر :: بچه آدم

کار دنیا خیلی جالبه. تا مزه یه خوشی زیر زبون آدم میاد، در جا زهر هلاهل رو می ریزه ته حلقت...
بعضیا میگن دنیا همون قدر که شادی داره، غمم داره...
منم قبول دارم! به شرطی که درد انسان بودن رو چشم بپوشیم. و همچنین غم تنهایی رو...

تابلویِ نقاشی، با آمیزه ای از رنگ هایِ غم و شادی در پس زمینه ی تنهایی!

براستى که انسان را در رنج آفریده‏ ایم. (بلد 4)

۹۵/۰۳/۰۴

بچه آدم

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

بچه آدم

بچه آدم

همه از دست غیر ناله کنند / سعدی از دست خویشتن فریاد

به هست و نیست مرنجان ضمیر و خوش می‌باش / که نیستیست سرانجام هر کمال که هست (حافظ)

دل نبند مسافر

انسان

زندگی

غم و رنج

نظرات (۰)

ارسال نظر